Αγοράζεις το εισιτήριο από το εκδοτήριο και
κατευθύνεσαι προς το καραβάκι που θα αναχωρήσει σε λίγα λεπτά…
Αν υποθέσουμε ότι δεν είναι μια «απλή» καθημερινή
αλλά ένα σαββατοκύριακο το οποίο είναι 3μερο ή έστω μια καλοκαιρινή Κυριακάτικη
βόλτα για θαλασσινό μπάνιο, τότε το σκηνικό αλλάζει και είναι ακόμα ποιο έντονο…
Από
τις ταμπέλες οι οποίες λένε ότι απαγορεύονται οι επιβάτες των αυτοκινήτων να είναι
εντός των οχημάτων…
Από το άγχος να προλάβεις το καραβάκι που
μόλις φεύγει και δεν θέλεις να περιμένεις άλλα 15λεπτά…
Από
την ευγένεια των υπαλλήλων του καραβιού και τις υποδείξεις & οδηγίες για συγκεκριμένη
στάθμευση του οχήματος, όπου συνήθως κατά την έξοδο αφήνουν τη κρίση του κάθε
οδηγού να πράξει όπως επιθυμεί.
Και
με αποκορύφωμα τις πολύ «στενές επαφές»
μεταξύ των οχημάτων που δεν υπάρχει το περιθώριο να ανοίξεις ούτε κατά 1/3 τη
πόρτα του αυτοκινήτου…
Άντε
και μπήκες με το αυτοκίνητο σου και είσαι περικυκλωμένος σε απόσταση αναπνοής,
εμπρός-πίσω-πλαϊνά, από άλλα αυτοκίνητα, και ξαφνικά κάποιος σου κάνει μια
ζημιά στο αυτοκίνητο σου κατά λάθος. Ποιος ευθύνεται; Ο υπάλληλος που με τις υποδείξεις
του στάθμευσες, ο άλλος οδηγός ή εσύ;
Άντε
και όπως έχεις σταθμεύσει εσύ το αυτοκίνητο σου ή το δίκυκλο σου, και ο άλλος οδηγός
κάνει έναν λάθος χειρισμό και σου προκαλεί ζημιά στο όχημα σου, ποιος ευθύνεται
και ποιος θα προσπαθήσει να βγάλει μια άκρη, ο υπάλληλος του καραβιού, ο άλλος οδηγός ή εσύ;
Θεωρώ πως όλοι μας, λίγο η πολύ, έχουμε γίνει
μάρτυρες κάποιων δύσκολων περιστατικών όπως τα παραπάνω, και πως όλοι έχουμε
βιώσει έστω και σε ελάχιστο βαθμό μια μικρή ανησυχία και ίσως φόβο.
Μη μου πείτε ότι «σιγά, τόσο σύντομη η διάρκεια
του ταξιδιού και τόσο μεγάλη η κίνηση των καραβιών, δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει
κάτι, για αυτό δεν έχει γίνει κάτι τόσα χρόνια…».
Γιατί
δεν υπάρχει η σωστή ενημέρωση, η παιδεία, ο απαραίτητος έλεγχος και η υποχρέωση
όλων των επιβατών των οχημάτων να παραμένουν εκτός αυτοκινήτου κατά τη διάρκεια
του σύντομου αυτού ταξιδιού;
Από την
άλλη πλευρά αν υπάρχει η οδηγία για να κατέβουν οι επιβάτες από το αυτοκίνητο,
ποιος θα ακολουθήσει τις υποδείξεις του πληρώματος;
Θα
αυξηθεί ο χρόνος μεταφοράς ή όχι και η όλη η διαδικασία θα είναι ποιο δύσκολη ή
όχι;
Επίσης, εγώ ο ίδιος ευθύνομαι που βλέπω τη
ταμπέλα προστασίας αναφοράς για το επιβατικό κοινό ότι πρέπει να είναι εκτός
οχήματος, αλλά παραμένω ατάραχος και σίγουρος ότι δεν θα συμβεί κάτι μέσα στο
αυτοκίνητο μου. Εύκολο να πετάμε στους άλλους ευθύνες, όταν εμείς οι ίδιοι δεν
συμμορφωνόμαστε με τις οδηγίες και τις υποδείξεις για τη δική μας ασφάλεια.
Χωρίς περιθώρια για ειρωνεία η ποιότητα του
στόλου είναι πάρα πολύ καλή, αλλά υπάρχουν σε κάποια σημεία κάποια πράγματα τα
οποία μπορούν να βελτιωθούν, με άμεσο θετικό αποτέλεσμα.
Σκάλες οι οποίες οδηγούν στο χώρο υποδοχής των
επιβατών…
Τα περισσότερα καραβάκια δεν έχουν τις απαραίτητες
σκάλες για ΑΜΕΑ…
Το χειμώνα οι συνθήκες είναι ακόμα ποιο επικίνδυνες,
λόγω του αέρα και του νερού, ελλοχεύει ο κίνδυνος να υπάρχει ατύχημα επιβάτη…
Σίγουρα υπάρχουν όλα τα απαραίτητα ΜΑΠ και
σωστικά εντός του καραβιού, άλλωστε για αυτό και υπάρχει και η απαραίτητη άδεια,
αλλά πώς θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν οι εργαζόμενοι σε ένα συμβάν;
Ας υποθέσουμε ότι υπάρχουν εν πλω 50 ΙΧ.
Το κάθε ΙΧ έχει 3 άτομα επιβάτες (μαζί και
ο οδηγός).
15 Δίκυκλα και 1 επιβάτης-οδηγός.
Άλλοι επιβάτες περίπου στα 30 άτομα.
Μαζί και το ανθρώπινο δυναμικό του καραβιού
(περίπου στα 5 άτομα).
Σύνολο:180
άτομα.
Θεωρητικά
τα άτομα θα έπρεπε να ήταν συγκεντρωμένα στο κατάστρωμα, στο χώρο του σαλονιού.
Όταν όμως η πλειοψηφία βρίσκεται εντός των οχημάτων, είναι σίγουρα ποιο δύσκολο
να τα διαχειριστείς σωστά.
Θα
αρχίσουν να χτυπάνε οι πόρτες μεταξύ τους, να φωνάζουν και να ουρλιάζουν οι
επιβάτες προσπαθώντας να ανοίξουν τις πόρτες για να βγουν από το αυτοκίνητο, τα
δίκυκλα θα έχουν πέσει με τους οδηγούς τους να προσπαθούν να τα σηκώσουν, κλπ. (Ας
μην επεκταθούμε σε λεπτομέρειες)..
Τα σωσίβια ποιος θα τα δώσει; Σε ποιούς; Πως
θα οργανωθεί ο κόσμος;
Αναμφισβήτητα υπάρχουν καραβάκια τα οποία
είναι αρκετά ποιο σύγχρονα από κάποια άλλα έχοντας καλύτερα και ποιο σύγχρονα μέτρα
& λύσεις για ΑΜΕΑ. Σίγουρα υπάρχουν ποιο οργανωμένα, συγκριτικά με κάποια άλλα
πλοία, καραβάκιαα και καλύτερα εκπαιδευμένα το προσωπικό τους. Όμως, η αναφορά
γίνεται στο σύνολο του στόλου και όχι σε συγκεκριμένα καραβάκια.
Σίγουρα δεν υπάρχει αναφορά ή σύγκριση για
περιστατικό παρόμοιο με το Cost Concordia, είναι τελείως άλλη η δυναμική και η
γενική κατάσταση μεταξύ τους, ή για σύγκριση με άλλη τριτοκοσμική κατάσταση στις
μεταφορές επιβατών και οχημάτων.
Ποια λοιπόν είναι η λύση και ποιος ο τρόπος
που εμείς πρώτα οι επιβάτες πρέπει να αποδεχθούμε και να πράττουμε με ασφάλεια
σιγά σιγά; Τι πρέπει να αλλάξει στις συνήθειες του επιβατικού κοινού, του
εργατικού δυναμικού και πιθανόν της νομοθεσίας; Ποιο είναι αυτό το σημείο που
πρέπει όλοι από μόνοι μας να αλλάξουμε και να βελτιώσουμε με μοναδικό σκοπό τη
διευκόλυνση της μεταφοράς από και προς το νησί της Σαλαμίνας;
Πηγές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου