Χρόνια Πολλά, Καλή Χρονιά

Bρόχινη θάλασσα

Νομίζω πως δεν υπάρχει μεγαλύτερη ξευτίλα να πλημυρίζουν οι  αστικοί δρόμοι με τις πρώτες βροχές, όταν η θάλασσα είναι 2 μέτρα μακριά…

Τουλάχιστον στις τριτοκοσμικές χώρες γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει μια βασική «υποδομή»… Εδώ, όλοι νομίζουν ότι είμαστε πολιτισμένοι και σκεπάζουν με σκόνη τα ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ…

Τόσα ΧΡΟΝΙΑ πολιτικής ευθύνης και "κυριαρχίας" και τα καθημερινά θέματα-προβλήματα όλων των πολιτών παραμένουν αμετάβλητα...

Αμετάβλητα παραμένουν και τα λύματα που κάπιοι συμπολιτες μας, αδειάζουν στη βρόχινη θάλασσα των δρόμων...

Έχουμε αυτό που μας αξίζει…

Δεν νιώθει κανείς υπεύθυνος?

Δεν νιώθει κανείς οργή?

Δεν νιώθει κανείς ντροπή?

ΥΓ

Περιμένουμε τον μεσσία για όλα τα προβλήματα της Σαλαμίνας, και ο κάθε ένας από εμάς μετατοπίζει, και παίζει τένις με τις ατομικές ευθύνες και υποχρεώσεις...

Ρουτίνα, ανία και γελοιότητες

Σε λίγους μήνες αρχίζει και ο εμπορικός κύκλος της επαγγελματικής πολιτικής...

Όπου και να σταθείς ακούς για τον τάδε πολιτικό ο οποίος είναι καλός, είναι κακός, έχει όραμα, έχει διασυνδέσεις, θα μας βρει δουλειά, και πολλά άλλα.

Τελικά δεν αλλάζει τίποτα και δεν πρόκειται να αλλάξει καμία κατάσταση όταν υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι συνεχίζουν να ζουν μέσα στη λάσπη ,την κακομοιριά της καθημερινότητας τους, αναζητώντας λεφτά, μόστρα-λεζάντα, ακριβά αρώματα και «γκάτζετς», και ένα άμπελοφιλοσοφικό προφίλ στο facebook. Αλλά από «ουσία» μηδέν…

Τι το θέλεις βρέ άνθρωπε το δικαίωμα της «ελεύθερης» ψήφου; Για να πας να ρίξεις το σταυρό σου, εκεί που θα φιλάς κατουρημένες ποδιές και θα τρως ακαθαρσίες φορώντας κουστούμι για να δείχνεις «κύριος» ;

Όπως και αυτό το κείμενο μπορεί να είναι ένα αμπελοφιλοσοφικό χάλι, θα ήθελα να υπάρχουν απαντήσεις σε κάποια απλά ερωτήματα για τη Σαλαμίνα, για τους ανθρώπους της Σαλαμίνας, για το σύνολο της κοινωνίας και όχι για τα “outliers” κοινός τις ακραίες τιμές και σημεία:

1.    Πως θα λυθεί το τεράστιο πρόβλημα με το κόστος των εισιτηρίων για αυτά τα 2-3 χλμ της αρχαίας και πολύπαθης διαδρομής Παλούκια-Πέραμα; Ποιος θα το λύσει με γνώμονα το συμφέρον της κοινωνίας;

2.    Πως θα αναβαθμιστούν όλοι οι αρχαιολογικοί & ιστορικοί χώροι του νησιού της Σαλαμίνας;

3.    Πότε θα υπάρχει η τοπική δραστηριότητα για τη προστασία του περιβάλλοντος, της υγιεινής και της τάξης των κοινών αγαθών κατά τη διάρκεια όλου του έτους, και όχι 10-15 ημέρες για τα ιερά Σαλαμίνια;

4.    Και μιας και θέτουμε κάποια ερωτήματα, ας δούμε το θέμα της αστυνόμευσης, της ιατρικής περίθαλψης και της αναβάθμισης της τοπικής επιχείρησης.

Όποιος απαντήσει με σχέδιο, με ξεκάθαρο και απλό πρόγραμμα, τότε αυτός θα αξίζει να πάρει το σταυρό μου ως ψήφο. Διαφορετικά, αν ψηφίσω με όνειρο την ελπίδα, πάει χάθηκε το πλοίο.

Ποιος πολιτικός χώρος είναι αυτός που θα πεί ότι σε 6 μήνες θα δεσμευτεί να αλλάξει το σύστημα των εισιτηρίων;

Ποιος θα δεσμευτεί στο λόγο της τιμής του, ποιος θα  δεσμευτεί με πολιτικές – κοινωνικές – οικονομικές κυρώσεις για τη μη τήρηση του προγράμματος του;

Όπως λένε και στο χωριό, μας τέλεψαν οι επαγγελματίες πολιτικοί. Κολοκύθια με τη ρίγανη, απλά απλά.

Έχουν καταντήσει ανθρώπους να είναι επαίτες για τα αυτονόητα. Αλλά δυστυχώς, όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά, και όπου υπάρχει φωτιά προϋποθέτει 3 απαραίτητα στοιχεία. Έτσι η λαμογιά, το χρήμα και το προσωπικό συμφέρον δεν αφήνει περιθώρια για σωστές, αξιοκρατικές, καθοριστικές και άμεσες λύσεις στα προβλήματα της ποιότητας της καθημερινότητας…

Πάντως έχουμε αυτό που μας αξίζει. Δηλαδή, αν αξίζαμε κάτι καλύτερο, γιατί δεν το έχουμε;

Οικονομίες κλίμακας, αποδεδειγμενα υπάρχουν και στην πολιτική σκηνή μας. Υπάρχουν οι πολιτικές κλίμακας...

73 χρόνια μετά...

28 Οκτωμβρίου 1940

Έλληνες ενάντια σε Ιταλούς, Αλβανούς, Βούλγαρους, Γερμανούς...
Ο τότε δικτάτορας Ι. Μεταξάς ήταν σε θέση και είχε γύρω του ικανά στελέχη... Τα κατάφεραν ή όχι , ακόμα μερικοί το σκέφτονται.

73 χρόνια μετά... Σήμερα 28 Οκτωμβρίου 2013
Έλληνες περικυκλωμένοι απο ρουφιάνους, δοσίλογους και δήθεν επαναστάτες και εθνοπατέρες οι οποίοι έχουν και ακόμα τρώνε με χρυσά κουτάλια ενάντια στο σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας, ξεπουλάνε τα ιδανικά για ενα κοματάκι ψωμί για τη σακούλα τους.


Τι άλλαξε;
Άλλαξε;

Αφοδεύματα, σκουπίδια, μόλυνση και περηφάνια…

Όταν είμαστε βουτηγμένοι στη κοπριά και στα κόπρανα ως το λαιμό λόγω της αδιαφορίας και της έλλειψης παιδείας, τότε τι να τα κάνουμε τις εκδηλώσεις και τα πανηγύρια…

Δεν ντρέπονται καθόλου όλοι αυτοί οι υπεύθυνοι οι οποίοι δείχνουν αυτή την εικόνα;

… «Εδώ κύριοι είναι ο Αρχαίος λιμένας, εδώ είναι ο Τύμβος, εδώ βλέπεται αυτή τη στιγμή τον ξεπεσμό, την απόλυτη ξευτίλα και τα κόπρανα των προβάτων παρέα με τα ανθρώπινα σκουπίδια, εδώ στον Ιερό Τύμβο της Σαλαμίνας, των Σαλαμινομάχων…»

... «Μη το βλέπεται έτσι το μέρος όπως είΝΑΙ ΤΩΡΑ... Έτυχε, όλα αυτά θα αλλάξουν... Θα κάνουμε μουσείο Σαλαμινομάχων, θα γίνουν ανασκαφές, θα περιφρουρούμε το χώρο, θα μελετήσουμε το βυθό, θα ΑΝΑΔΕΙΞΟΥΜΕ τον Ιερο Χώρο της ναυμαχίας της Σαλαμίνας, θα..., θα..., θα.., θα., όλα έχουν μπει στο πρόγραμμα...»

Αυτή είναι η εικόνα… Αυτή είναι η πραγματικότητα… Δεν είναι τίποτα ποιο αληθινή και διαφορετικό από αυτή την αληθινή κατάσταση…

Σε λίγες ημέρες θα φύγουν οι σημαίες… Θα φύγει το ασβέστωμα και πάλι όλα θα κυλούν στην ίδια βρομερή και τρισάθλια ιερή καθημερινότητα που φρόντισαν κάποιοι και κάποιες για τους αρχαίους χώρους της Σαλαμίνας.

Λίγες ώρες μετά και τα σκουπίδια απο τους ανεγκέφαλους προβαλαν ξανα...

Δεν υπάρχουν λόγια…

Έχουμε αυτό που μας αξίζει, ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο!

Είμαστε ο αντιπρόσωπος του τόπου μας

 Η Ναυμαχία της Σαλαμίνας, ένα γεγονός που άλλαξε τη ροή της παγκόσμιας ιστορίας!
   Δεν υπήρχε σκοπός να γραφτεί άλλο άρθρο μέχρι την ολοκλήρωση των εορταστικών εκδηλώσεων με παγκόσμιο ενδιαφέρον για τα  Σαλαμίνια 2013.
 Ας ελπίσουμε ότι ακόμα υπάρχει χρόνος για βελτιώσεις και θετικές αλλαγές…

Έφτασε η ώρα των Σαλαμινίων 2013 από 22 έως 29 Σεπτεμβρίου και πλέον όλα είναι έτοιμα, όλοι οι πολίτες, όλοι οι παράγοντες έχουν φορέσει τα καλά τους ρούχα και το αστραφτερό χαμόγελο τους.

Η Σαλαμίνα είναι ένας χαρούμενος τόπος που με τόσο κόπο και θυσίες, ολόκληρη η κοινωνία, πρόβαλε με αξιώσεις αυτό μεγάλο ιστορικό γεγονός, τώρα πλέον είναι η ώρα που όλοι οι κόποι για την οργάνωση των Σαλαμινίων παίρνουν σάρκα και οστά.

Εκτός της πανελλαδικής προβολής των εορταστικών εκδηλώσεων, εκτός από την προσωπική ευχαρίστηση και ηθική ικανοποίηση όλων των κατοίκων, εκτός από την ευαισθητοποίηση ολόκληρης της κοινωνίας και όλων των πολιτικών παραγόντων, η Σαλαμίνα παραμένει ένα νησί και ο μοναδικός τρόπος να την επισκεφθεί κανείς είναι τα «καραβάκια».

Ο επισκέπτης θα φτάσει στα εκδοτήρια του Περάματος, θα περιμένει οργανωμένα να πάρει σειρά για την αγορά του εισιτηρίου και στη συνέχεια να μπει σε κάποιο καραβάκι. Όλη αυτή η διαδικασία έχει έναν μεγάλο παρανομαστή την ευγένεια και το χαμόγελο των ανθρώπων. Όση ώρα διαρκεί αυτή η διαδικασία, ο επισκέπτης βλέπει τα καραβάκια στολισμένα με τις σημαίες των Σαλαμινίων, ενημερωτικά φυλλάδια και πανό, και αναμφισβήτητα μια εορταστική ατμόσφαιρα.

Μπαίνοντας στο καραβάκι υπάρχει απόλυτη τάξη για τη στάθμευση των αυτοκίνητων υπό τις ευγενικές οδηγίες των εργαζομένων, οι εργαζόμενοι είναι χαμογελαστοί και φορούν κάποια διακριτικά των Σαλαμινίων (καπέλο, κονκάρδα, κλπ), και βέβαια τρομερή εντύπωση όταν απευθύνουν το λόγο στους πελάτες του καραβιού ευγενικά με καλοσύνη και χαμηλόφωνα στον πληθυντικό ευγενείας.

Το καραβάκι με τη σειρά του φεύγει στην ώρα του χωρίς παρατράγουδα με διάρκεια βόλτας περίπου τα δέκα (10) λεπτά της ώρας, βλέποντας ο επισκέπτης να ανεμίζει η Ελληνική σημαία μαζί τη σημαία των Σαλαμινίων, νιώθει υπερήφανος που είναι Έλληνας και του κάνει τρομερή εντύπωση το θετικό κλίμα εντός του καραβιού.

Σε όλη τη διάρκεια του ολιγόλεπτου ταξιδιού, ο επισκέπτης που αντικρίζει για πρώτη φορά τη Σαλαμίνα, βλέπει με θαυμασμό τη πλευρά της ένδοξης ναυμαχίας, και του κάνει εντύπωση η τάξη, η καθαριότητα, και ο περίτεχνος τρόπος ανάδειξης του συγκεκριμένου παγκόσμιου αρχαιολογικού και ιστορικού σημείου της ναυμαχίας της Σαλαμίνας.

Φτάνοντας στο Porto Palukia, πορθμείο Σαλαμίνας-Παλούκια, γίνεται αντιληπτό ότι επικρατεί εορταστική ατμόσφαιρα. Μεγάλο πανό και σημαίες στο πορθμείο έχουν πάρει τη θέση τους. Όπως και κατά τη διάρκεια της στάθμευσης στο καραβάκι, έτσι και κατά τη διάρκεια της εξόδου από αυτό, ο επισκέπτης γίνεται μάρτυρας ακόμα μια φορά μιας πραγματικά ευγενικής και καλά οργανωμένης διαδικασίας. Όλα τα αυτοκίνητα σέβονται τους πεζούς, φεύγουν με τάξη υπό τις ευγενικές οδηγίες των υπαλλήλων ανά σειρά, χωρίς να δημιουργείτε το αδιαχώρητο και γενικά ένας χαμός, λες και η έξοδος είναι ένα χωνί από στριμωγμένα αυτοκίνητα.

Στη συνέχεια ο επισκέπτης μεταβαίνει στον ιερό ιστορικό και αρχαιολογικό χώρο των Σαλαμινίων.

Πολύ καλό για να είναι αληθινό;

Ότι και να πραγματοποιηθεί από τη κοινωνία, από το δήμο και από τους ανθρώπους ατομικά και συλλογικά, αν δεν αλλάξουν οι συνθήκες, τουλάχιστον κάποια βασικά πράγματα σχετικά με την αντιμετώπιση των πελατών, στα καραβάκια, το αποτέλεσμα θα είναι αρνητικό…!

-Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει σε κάθε καραβάκι μια σημαία των Σαλαμινιων.

-Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει στα εισιτήρια μια εκτύπωση με το λογότυπο των Σαλαμινιων.

-Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει η ελάχιστη ευγένεια  και καλοσύνη των υπαλλήλων προς τους πελάτες του κάθε καραβιού.

Η κατάσταση παραμένει Τ Ρ Α Γ Ι Κ Η … Δεν υπάρχει ίχνος ευγένειας, δεν υπάρχει ούτε καν η απαιτούμενη ελάχιστη κατανόηση προς τους πελάτες όταν ζητούν να είναι εφικτό να ανοίγει η πόρτα τους. Χθεσινό απογευματινό γεγονός, δυστυχώς…

Εχθές ακόμα μια φορά τραγικές εικόνες που δημιουργούν κάθε άλλο από θετικά συναισθήματα.

-Απάντηση υπαλλήλων για να ανοίγει η πόρτα «αυτά δεν γίνονται!!!!»…

-Απάντηση υπαλλήλων για να φεύγουν με τη σειρά τα αυτοκίνητα, περιμένοντας υπομονετικά τα φορτηγά αυτοκίνητα την έξοδο των Ι.Χ. επιβατικών, «εσύ έχεις το τιμόνι όχι εγώ!!!!»…

-Υπάλληλοι που φωνάζουν μόνο σε παππούδες και γενικά σε ηλικιωμένους γιατί δεν τους υπάκουσαν!!!

-Αγενέστατοι οι οποίοι δυνατά «βαπτίζουν»  τους πελάτες του καραβιού  καραγκιόζηδες…

Αναρωτιέμαι ρε παιδί μου, υπάρχει κάποιος λόγος να στοιβάζονται τα αυτοκίνητα σαν σαρδέλες κάθε Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή και αργίες;

Η λύση ποια είναι;

Αν δεν βλέπουν και δεν κατανοούν το πρόβλημα οι υπεύθυνοι, τότε δεν υπάρχει σωτηρία…

ΥΓ

1.Το καλό είναι ότι υπάρχουν ελάχιστοι υπάλληλοι οι οποίοι πραγματικά είναι ευγενικοί και πρόθυμοι να βοηθήσουν. Αλλά δυστυχώς μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά.

2.Όλα αυτά για τον Έλληνα πολίτη και επισκέπτη. Αν ήταν Ευρωπαίος ή ένας άνθρωπος που δεν γνωρίζει την Ελληνική γλώσσα και δεν έχει άλλη εμπειρία από την Ελληνική καθημερινότητα της Σαλαμίνας; Αν ήταν Αυστραλός και ήθελε να ρωτήσει κάτι;  

Σαλαμίνια 2013

 Η Σαλαμίνα έχει τη δυνατότητα να δείξει ένα άλλο άγνωστο πρόσωπο, μια άλλη πλευρά για όσους δεν τη γνωρίζουν, για όσους δεν γνωρίζουν την ιστορία και γι όσους θέλουν να δουν τις ομορφιές και τον πλούτο του νησιού.

 Όλοι μας μπορούμε να βοηθήσουμε, άμεσα ή εμμεσα, ενεργά ή όχι αυτη τη προσπάθεια ανάδειξεις του πολιτισμού και της ιστορίας για το νησί της Σαλαμίνας, με παγκόσμιο ενδιαφέρον!

Άνθρωποι ανάμεσα μας!

Παράδειγματα προς μίμηση…

Δεν υπάρχουν λόγια για το έργο των εθελοντών στα καθημερινά αλλά και έκτακτα περιστατικά για το νησί της Σαλαμίνας.

Δύσκολο το έργο όλων των εθελοντών, ειδικά υπό αυτές τις δύσκολες κοινωνικές και οικονομικές συγκυρίες που βιώνουμε η Ελληνική κοινωνία.

Όταν κάποιοι από εμάς απολαμβάνουμε τον καφέ και το καλοκαιρινό θαλασσινό μπάνιο μας,  κάποιοι συνάνθρωποι μας εκτελούν σκοπιές πυροπροστασίας και άμεσες ενέργειες κατάσβεσης.

Η Σαλαμίνα των περίπου 40.000 κατοίκων έχει την τιμή να έχει στις υπηρεσίες της, πλέον, τρείς (3) εθελοντικές δυνάμεις. Σύλλογοι έτοιμοι για όλα, έτοιμοι για την άμεση ανταπόκριση τους σε κοινωνικά, πολιτιστικά και περιβαλλοντικά ζητήματα. Πραγματικά, υπάρχει άλλος παρόμοιος  τόπος στην Ελλάδα, που να έχει στις υπηρεσίες του τρεις εθελοντικές ομάδες;

Βέβαια, όπως είναι γνωστό στις ανθρώπινες σχέσεις υπάρχουν τριβές, διαφορές και κοινά σημεία. Δεν θα σταθούμε στα αρνητικά γεγονότα, αυτή τη χρονική στιγμή, αλλά μόνο στα θετικά και στην ενημέρωση της κοινωνίας για το πολύ σημαντικό έργο των συλλόγων.

Όλοι μας μπορούμε να υποστηρίξουμε αυτη τη σημαντική εθελοντική προσπάθεια, άμεσα ή έμμεσα, ενεργά ή  όχι!

Ονομαστικά παραθέτουμε τις οργανωμένες εθελοντικές ομάδες:
1. Δυνάμεις Εθελοντών Σαλαμίνας – Δ.Ε.Σ.
http://dinethel.wordpress.com/
Επικοινωνία: 697 227 6859

============================================================

2. Εθελοντικό Σώμα Σαλαμίνας Αντιμετώπισης Καταστροφών – Ε.Σ.Σ.Α.Κ.http://essaksalamina.blogspot.gr/
Επικοινωνία: 697 329 1695

============================================================

3. Όμιλος Φίλων του Δάσους , Εθελοντικό Κλιμάκιο Σαλαμίνας–Ο.Φ.Δ. 2 Δ.Α.Κ. http://salamina.ofd.gr/
Επικοινωνία: 698 641 4521

 ============================================================

Αύγουστος...

 ...και σήμερα έχει πανσέληνο…

Τι χρειάζεται λοιπόν για να υπάρχει και στη Σαλαμίνα ένας Αρχαιολογικός ή Ιστορικός χώρος:

-Αναγνωρισμένος

- Περιποιημένος

- Οριοθετημένος

- Προστατευμένος

όπως σε άλλα σημεία της Ελλάδας, για να απολαύσουμε δωρεάν αυτό το θέαμα της φύσης;

Τι είναι λοιπόν αυτό που κρατάει πίσω το νησί της Σαλαμίνας για να μπορέσει να αναπτυχθεί με βάση τον αρχαιολογικό/ιστορικό πλούτο που της έχει απομείνει;

Πάλι καλά δηλαδή, που οι αρχαίοι έφτιαχναν περίτεχνα και γερά όλες τις αρχαίες κατασκευές τους, και μπορούν ακόμα να αντισταθούν στον χρόνο…

Πάλι καλά που Έλληνες δημιούργησαν ιστορία και υπάρχουν κάποια ντοκουμέντα να τα λέμε και να τα λέμε, ξανά και ξανά…

Δεν θέλουμε ούτε δημάρχους, ούτε περιφέρειες, ούτε ΔΝΤ, ούτε κυβερνήσεις που να μην αγαπάνε τη πατρίδα τους και να μην προσπαθούν, χωρίς όφελος, για το καλύτερο του τόπου.

Ένα μεγάλο παράπονο… Σε όλη την Ελλάδα, σχεδόν βέβαια, υπάρχουν αρχαιολογικοί χώροι… Η Σαλαμίνα φαίνεται πως δεν έχει κάτι να δείξει ή να διδάξει, δυστυχώς.

Σε μερικά χρόνια τα Σαλαμίνια θα πραγματοποιούνται εικονικά, διότι το μπετόν, τα μπάζα, τα παλιοσίδερα και πολλά άλλα θα κρύψουν οριστικά το παγκόσμιο αρχαιολογικό σημείο…

Και με ρωτάει το Facebook...

Τι σκέφτεστε;

-Σκέφτομαι πως στον αρχαίο λιμένα των Αμπελακίων απαγορεύεται το κυνήγι...

-Σκέφτομαι πως στον αρχαίο λιμένα των Αμπελακίων υπάρχει αφρός, σαβούρα και σκουπίδια απο την αλόγιστη ρύπανση

-Σκέφτομαι πως θα έπρεπε τα Σαλαμίνια να υπάρχουν 365 ημέρες το χρόνο

-Σκέφτομαι πως υπάρχει ταμπέλα στον αρχαίο λιμένα Αμπελακίων που τον ονομάζει βιότοπο...

-Σκέφτομαι όλα αυτά που έχουν γίνει χωρίς την ισχυρή αντίδραση της τοπικής κοινωνίας και της πολιτείας

-Σκέφτομαι αυτό που θα αντικρύσουν οι καλεσμένοι στα Σαλαμίνια...

Θα έρθει πλήθος κόσμου να δει από κοντά το χώρο της ξακουστής ναυμαχίας, τον τόπο που έδωσαν τη ζωή τους οι αρχαίοι Έλληνες αντιμέτωποι με το ρεύμα κατάκτησης από τη Περσία… Τότε με περίτεχνες ενέργειες και σθένος, με όλα τα εσωτερικά προβλήματα και τρικλοποδιές, ήταν έτοιμοι να αντεπεξέλθουν στη πρόκληση των ιδανικών τους. Τώρα; ;

Τι θα δουν όλοι αυτοί που θα έρθουν; Ποιο τοπίο; Ποια αναγνώριση από το Ελληνικό κράτος;

Αλλά που καιρός για τέτοια ζητήματα; Έχουμε εκλογές και άλλα θέματα όπως τι τατουάζ θα «χτυπήσουμε» στη πλάτη…

-Σκέφτομαι ποιος κοροϊδεύει ποιον...

Αγώνας, προσπάθεια και σκληρή κριτική

Αξίζει να πας, αξίζει να το επισκεφθείς...!  

Ένα δωμάτιο γεμάτο θυσαυρούς, ξεχασμένα αντικείμενα τα οποία βρέθηκαν πεταμένα γεμάτα ιστορία απ μια άλλη εποχή, περιμένουν να τα "ερευνήσει" το ανθρώπινο μάτι και ο ανθρώπινος νους! 

Πρόσφατα, κατά τύχη, έπεσα πάνω σε έναν άνθρωπο ο οποίος με αγάπη και μεράκι προσπαθούσε να φτιάξει και να δώσει μορφή σε ένα σωρό από σίδερα ως πολεμικό πλοίο.

Στο ισόγειο – υπόγειο του δημαρχείου Σαλαμίνας έχει πραγματοποιηθεί ένα τεράστιο έργο από ανθρώπους με μεράκι και αγάπη για την κουλτούρα, τα ήθη και έθιμα, και την ιστορία της Σαλαμίνας!

-Κουλουριώτικο σαλόνι

-Παραδοσιακές φορεσιές

-Όπλα

-Συμβόλαια

-Φωτογραφίες

Όλα αυτά από δωρεές ανθρώπων!

Δεν νομίζω να υπάρχει αλλού στην Ελλάδα ένα τόσο εξοπλισμένο με εργαλεία «γύφτικου» σιδηρουργείου, ή  ακόμα αν υπάρχει αλλού το Κουλουριώτικο σαλόνι.

Περίπου 3500 οργανωμένοι επισκέπτες εκτός της Σαλαμίνας έχουν επισκεφτεί το μουσείο. Άραγε, πόσοι είναι οι επισκέπτες από τη κοινωνία της Σαλαμίνας και πόσοι γνωρίζουν την ύπαρξη αυτού του μουσείου;

Τοπικές ομορφιές υπάρχουν, τοπικές κινήσεις που μπορούν να οργανωθούν για το συμφέρον της Σαλαμίνας υπάρχουν, απλά χρειάζεται ευαισθητοποίηση και συντονισμένη προσπάθεια από όλους μας!

Η ατομική πρωτοβουλία μπορεί να αποτελέσει την αρχή για μια νέα οργανωμένη και σωστά δομημένη προσπάθεια.

Τέλος μια συμβουλή..Μη πετάτε τα παλιά αντικείμενα, αυτά μπορούν να δώσουν μαθήματα στις νέες γενιές. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι είναι πρόθυμοι να τα ρετουσάρουν αφιλοκερδώς και να τα παρουσιάσουν στο μουσείο.

ΥΓ
Τόσοι άνθρωποι μπόρεσαν και ορθοπόδησαν σε «ξένα» για αυτούς μέρη, σε μια νέα πατρίδα. Πόντιοι, Έλληνες άλλων Βαλκανικών και Ασιατικών περιοχών, ήρθαν ξεριζωμένοι και έφτιαξαν από την αρχή τη ζωή τους. Ας αποτελέσει αυτό ένα μάθημα για όλους μας.

Άξεστοι, μικρόμυαλοι, ανεγκέφαλοι… No3

Δεν υπάρχει γυρισμός, δυστυχώς…

Ανάξιε συνάνθρωπε μου δυστυχώς συνεχίζεις να δημιουργείς εστίες βρωμιάς…

 Οι φωτογραφικές λήψεις έχουν πραγματοποιηθεί στην περιοχή Πέρανι ακριβώς δίπλα και μπροστά από τη παραλία και το σημείο στάθμευσης των αυτοκίνητων…

Δυστυχώς έχει πραγματοποιηθεί περιβαλλοντική υποβάθμιση.

Οι επιπτώσεις δεν έχουν γίνει αντιληπτές και δυστυχώς η βιωσιμότητα και η καταστροφή του μικροκλίματος της περιοχής έχει άμεση αρνητική επίπτωση στη χλωρίδα και πανίδα.

Ακόμα αμφιβάλω αν θα μπορέσουν αυτοί οι υπάνθρωποι να «δομήσουν» ευαισθητοποιημένους ανθρώπους χρήσιμους στη κοινωνία.

Θεωρώ πως οφείλουν οι άνθρωποι να είναι ποιο προσεκτικοί και ευαίσθητοι στην εκτέλεση των αποφάσεων που καταστρέφουν σε λίγες στιγμές αυτό που η φύση χρειάστηκε δεκαετίες για να δημιουργήσει.

Για να οργανωθούν πολιτικές συγκεντρώσεις-διαδηλώσεις υπάρχει χρόνος και όρεξη.. Για να οργανωθεί η κοινωνία να βάλει φρένο στους υπανθρώπους που συνεχώς ανενόχλητοι υποβαθμίζουν το περιβάλλον και τη ποιότητα ζωής, δεν υπάρχει καμία απολύτως «έναρξη δραστηριότητας».

Άντε λοιπόν να γίνει η Σαλαμίνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα..Με τι «μούτρα», με τα πεταμένα σκουπίδια και ψυγεία;

Με τους «μάγκες» και αλήτες που εις βάρος όλης της ευαισθητοποιημένης κοινωνίας πραγματοποιούν το «έργο» τους ανενόχλητοι;

Τελικά ανακηρύχτηκε βασιλιάς της βρωμιάς και της δεισοδείας ο συνάνθρωπος μας που πέταξε τη πόρτα του ψυγείου του…  Ένα μεγάλο μπράβο του…

Ποιος ξέρει τι βρωμιές πετάει σε μέρη που δεν είναι σε κοινή θέα…

Η λύση είναι εμείς. Η λύση είναι η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας, της ανθρώπινης εθελοντικής πρωτοβουλίας.

Η λύση είναι σκληρή αλλά επιτακτική!

Θα μείνουμε θεατές με παθητική θέση απέναντι σε αυτό το ζήτημα, ή θα πρέπει να αλλάξουμε ρότα και έχουμε μια ποιο δυναμική και ουσιαστική αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων;

Ανώριμοι εν πλω

Απόγευμα Δευτέρας και μόλις κάτσαμε για καφεδάκι σε ένα παραθαλάσσιο αναψυκτήριο, απολαμβάνοντας τη δροσιά, τη θέα την ηρεμία, άνθρωποι κολυμπούν & ψαρεύουν από τη βάρκα τους.

Χαμός… Πανικός… Γκομενισμός…

Ο θέλω να με προσέξουν το πόσο μάγκας είμαι, ο έχω ανάγκη να δείξω ποιος πραγματικά είμαι, ο πόσο τυχερός και το τι μπορώ να κάνω, ο έχων στα χέρια μου το τιμόνι της βάρκας-ταχυπλόου, ο απλά ανώριμος «παρουσιαστής» των τεράστιων προσόντων, έρχομαι και διαλύω για 10-15 λεπτά όλο το σκηνικό εις βάρος των πολλών.  

Και καλά εσύ ο ανώριμος «καπετάνιος…», χειριστής ταχυπλόου-βάρκας, θέλεις να κάνεις το κομμάτι σου και να σε προσέξουν όλοι όσοι βρίσκονται στη παραλία και στα παραθαλάσσια μαγαζιά, εγώ γιατί όμως δεν καλώ το λιμενικό ή την αστυνομία;

Ανωριμότητα ή ωριμότητα;

Θέλεις να κάνει φιγούρες, μαζί σου, αρκεί να μην προκαλείς αναστάτωση και επικίνδυνες καταστάσεις για το σύνολο των ανθρώπων. Πήγαινε μια βόλτα μέχρι την Αίγινα, και στα ανοιχτά κάνε ότι θέλεις με προσοχή.

Πρόσφατο αληθινό παράδειγμα στα Σελήνια, όπως άλλωστε και σε άλλες πολλές παραλίες της Σαλαμίνας, ένα αχτύπητο δίδυμο νέων αγοριών, έπαιζε στην κυριολεξία, με ένα παλιό ταχύπλοο σε αποστάσεις αρκετά κοντινές στους λουόμενους.

Οι νόμοι υπάρχουν αλλά δεν τηρούνται, δεν φταίνε οι πολίτικοί ή οι ανώριμοι-ανεγκέφαλοι, φταίμε όλοι μας, που δυστυχώς σε μια συγκεκριμένη και αναπτυσσόμενη Ελληνική κοινωνία υπάρχει έλλειψη παιδείας από μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων.

Ως παθών της θαλάσσιας κατάχρησης για «γκομενισμό» από ανθρώπους που πραγματοποιούν επικίνδυνους ελιγμούς σε μερικά μέτρα απόσταση από τη παραλία, αναπτύσσοντας μεγάλη ταχύτητα κατά την εκκίνηση, κινούμενοι κάνοντας «οχτάρια» και «σούζες», θεωρώ πως έχω το δικαίωμα να χαρώ ελεύθερα, ανενόχλητα και με ασφάλεια τις δικές μου θαλάσσιες δραστηριότητες (κολύμπι…) που δεν προκαλούν αίσθημα φόβου και γενικά δεν είναι επικίνδυνες.   

Ποιο το νόημα μικρέ σε ηλικία, θεωρώ πως είναι μικρός για να υπάρχει μια «λογική» εξήγηση, ανώριμε άνθρωπε τι θέλεις να πετύχεις πραγματοποιώντας επικίνδυνους ελιγμούς, δημιουργώντας φασαρία και επικίνδυνο κυματισμό, σπέρνοντας πανικό και φόβο στους λουόμενους, προκαλώντας την οργή του ψαρά (επαγγελματία ή ερασιτέχνη), και γενικά την έκπληξη των ανθρώπων που σε παρακολουθούν όταν εσύ ο «καπετάνιος» κάνεις το κομμάτι σου;

Ας θεωρήσουμε ότι έχεις άδεια ταχυπλόου (στην καλύτερη των περιπτώσεων), τότε είναι υποχρέωση σου να τηρείς τους κανόνες ασφαλούς πλεύσης. Μερικοί είναι:

Κατά τον πλου,

-πρέπει να χειρίζεσαι το σκάφος με μεγάλη προσοχή και να αποφεύγεις τους ελιγμούς

-απαγορεύεται σε απόσταση μικρότερη των 100 μέτρων από το εξωτερικό μέρος των πλωτών σημαντήρων του άρθρου 26, που επισημαίνουν τα όριο μέχρι τα οποία φθάνουν οι κολυμπώντας οι λουόμενοι

- απαγορεύεται σε απόσταση μικρότερη των 200 μέτρων από το συνηθισμένο σημείο στο οποίο φθάνουν κολυμπώντας οι λουόμενοι στις θαλάσσιες περιοχές που δεν επισημαίνονται με πλωτούς σημαντήρες

- απαγορεύεται σε κάθε περίπτωση ταχύτητα μεγαλύτερη των 5 κόμβων σε απόσταση μικτότερη των 200 μέτρων από την ακτογραμμή στις περιοχές που δεν υπάρχουν λουόμενοι

- Η εκκίνηση/ επιστροφή του σκάφους σου, με χρήση κινητήρα, επιτρέπεται στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α)από / προς τις εγκαταστάσεις ελλιμενισμού σου (λιμένες, μαρίνες, καταφύγια).   

β)από / προς κεκλιμένα επίπεδα (γλίστρες), που έχουν κατασκευασθεί για την ανέλκυση και καθέλκυσή του σκάφους, εφόσον σε απόσταση πενήντα (50) μέτρων εκατέρωθεν της πορείας σου δεν υπάρχουν λουόμενοι ή κινούνται εντός οριοθετημένου διαύλου, ο οποίος εκτείνεται σε απόσταση εκατό (100) μέτρων στη συνέχεια της γλίστρας προς την ανοικτή θάλασσα.

γ)από / προς τον αιγιαλό, εκτός των λουτρικών εγκαταστάσεων, εφόσον:

(αα)πλέεις εντός οριοθετημένου διαύλου, πλάτους δέκα (10) μέτρων.

(ββ)σε απόσταση εκατό (100) μέτρων εκατέρωθεν της πορείας σου δεν υπάρχουν λουόμενοι πλέεις με ταχύτητα μέχρι τρεις (03) κόμβους, ή σε περίπτωση που υπάρχουν λουόμενοι πλέεις με ασφαλή ταχύτητα που δεν υπερβαίνει τον ένα (01) κόμβο, τηρώντας πορεία από / προς την ανοικτή θάλασσα.  

Με λίγα λόγια,  ΜΗΝ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙΣ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ 200μέτρα σε περιοχές όπου υπάρχουν λουόμενοι (http://www.hcg.gr/node/585).

Από τη στιγμή όμως που υπάρχει η θεωρία:

, άστο το παιδί καλοκαίρι είναι…

, κάνει το γούστο του…

, προσέχει – ξέρει τι κάνει…

, ο πατέρας του έχει χρόνια τη βάρκα…

, είναι από μικρός ψαράς…

Κλπ…

Έχω εγώ και εσύ την  ευθύνη αν προκληθεί κάποιο ατύχημα-δυστύχημα και δεν έχω κάνει καμία ενέργεια από πριν για να το αποτρέψω.

Θα πει τώρα κάποιος, “δηλαδή να γίνω ρουφιάνος, και να ενημερώσω το λιμενικό;”, δεν ξέρω τι να απαντήσω.  Πάντως όταν βλέπω έναν να πετάει ένα αναμμένο στουπί στο δάσος, θα πάρω τηλέφωνο τη Πυροσβεστική ή την Αστυνομία.