Σαλαμίνα: res, non verba

 Η έκταση της Σαλαμίνας, όπου αποτελεί και το μεγαλύτερο νησί του Αργοσαρωνικού, είναι περίπου 95 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ η δεύτερη σε έκταση Αίγινα είναι περίπου 83 τετραγωνικά χιλιόμετρα με πληθυσμό περίπου 13,056 βάση της απογραφής 2011.

 Η Σαλαμίνα έχει περίπου 34 οικισμούς & παρουσιάζεται σταθερή αύξηση του πληθυσμού της Σαλαμίνας τα τελευταία 30-40 χρόνια βάση των στοιχείων από τις απογραφές, με μεγάλη αύξηση του πληθυσμού τη δεκαετία ‘90. Συγκεκριμένα:

1961: 21,151

1971: 23,065

1981: 25,215

1991: 27,582

2001: 37,091

2011: 39,220

 Το Πορθμείο Σαλαμίνας αριθμεί περίπου 40 αμφίπλωρα πλοία και υπάρχει απευθείας σύνδεση με το λιμάνι του Πειραιά με μικρά επιβατικά πλοιάρια, καθώς υπάρχει και τακτική ανταπόκριση από τα Σελήνια προς Πειραιά μόνο για επιβάτες.

 Αξίζει να σημειωθεί πως το Πορθμείο Σαλαμίνας (Πέραμα-Πακούκια) είναι στη πρώτη 3άδα, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία EuroStat-Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία, σχετικά με τον αριθμό επιβατών. Το 2008 & 2009 οι επιβάτες έφτασαν τα 13 εκατομμύρια!

 Με βάση παλαιότερα ρεπορτάζ: (α) κατά το έτος 2006 περίπου το 80% του εργατικού δυναμικού της Σαλαμίνας εργαζόταν εκτός του νησιού. (β) τη δεκαετία 1996-2007 ο Αργοσαρωνικός είχε το 32% του μεριδίου με 3,8 εκατομμύρια επιβάτες, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες.

 Με μια γρήγορη ανάλυση όλων των παραπάνω η Σαλαμίνα αποτελεί τον κύριο όγκο, για όλη τη χρονιά, επιβατών.   

 Καθώς οι «παχουλές αγελάδες» τελείωσαν και βιώνοντας η Ελλάδα, η Ελληνική Κοινωνία, με τον χειρότερο τρόπο την οικονομική κρίση θα ήταν λογικό να υπήρχε η ευαισθησία όλων των φορέων για να δημιουργηθεί ένα νέο κοστολόγιο για όλους τους επιβάτες (ΙΧ & πεζούς), χωρίς καμία εξαίρεση.

Ποιο είναι το όφελος να υπάρχουν αυξήσεις αντί για μειώσεις ή έστω «πάγωμα» του κόστους εισιτηρίων;

Η τιμή του εισιτηρίου αντικατοπτρίζει τη ποιότητα των υπηρεσιών; Αναμφισβήτητα τα χρηματικά ποσά τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί για αναβάθμιση είναι τεράστια.

Σίγουρα έχουν γίνει βήματα προόδου συγκριτικά με το παρελθόν, αλλά υπο αυτές τις ειδικές συνθήκες είναι αυτό αρκετό; 

Αυτό που εύκολα καταλαβαίνει κάποιος είναι το εξής:

• Μειώνεται συνεχώς το οικογενειακό-ατομικό εισόδημα & αυξάνεται ο αριθμός ανέργων
• Μειώνεται η ζήτηση για χρήση της ακτογραμμής & μειώνεται ο αριθμός επιβατών (ΙΧ & πεζών)
• Η προσφορά των μεταφορικών μέσων παραμένει μεγάλη
• Η αυξητική μεταβολή της τιμής των εισιτηρίων, προκαλεί μείωση της ζήτησης
• Αύξηση τιμής εισιτηρίων, μειώνει τη ποσότητα ζήτησης εισιτηρίων

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι: αν αντιθέτως μειωθεί σημαντικά η τιμή των εισιτηρίων, αυξάνεται η ποσότητα αυτών. Ισχύει ή όχι; 

Είναι το ίδιο φαινόμενο και τακτική που ακολουθούν κάποιες επιχειρήσεις & έμποροι:

Αφού μειώνεται ο καθημερινός τζίρος και οι πελάτες έχουν μειωθεί, άρα δεν υπάρχει σταθερή εισχώρηση χρήματος, αυξάνεται η τιμή πώλησης θεωρώντας ότι με λιγότερους πελάτες αλλά ταυτόχρονα με μεγαλύτερες τιμές πώλησης θα επέλθει ισορροπία.

Στη Σαλαμίνα όμως ισχύει η κατ'ανάγκην ζήτηση η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το γενικό επίπεδο της τοπικής κοινωνίας & επιχειρήσεων.

Αυτή η ειδική σχέση που υπάρχει δυστυχώς δεν αντιμετωπίζεται όπως θα έπρεπε υπό αυτές τις τρομακτικές κοινωνικο-πολιτικο-οικονομικο συνθήκες.

 Για τους πολίτες, τους επισκέπτες και τους επιχειρηματίες της Σαλαμίνας αποτελεί μονόδρομο και μονοπώλιο η χρήση των καραβιών ως προς την αμφίδρομη πρόσβαση. Ποιός θεωρεί πως αυτό αποτελεί εξαναγκασμό πληρωμής ακριβού εισιτηρίου;

 Μπορεί να αναφερθεί για τη Σαλαμίνα ότι υπάρχει μια οικονομία κλίμακας για τη μεταφορά των επιβατών; Αν μπορεί να γίνει εφαρμογή αυτής της οικονομικής κλίμακας, είναι το όφελος μονόπλευρο, από τη στιγμή που οι απαιτούμενες δαπάνες για τον επιβάτη είναι ίδιες ή ακόμα αυξάνονται;   

 Εκτός από την οικονομική πλευρά ποιο είναι το κοινωνικό πρόσωπο προς την πολιτεία, προς τη κοινωνία των ελεύθερων πολιτών; Για παράδειγμα, ένας συνάνθρωπος μας ο οποίος αντιμετωπίζει κινητικά ή παθολογικά προβλήματα και δεν είναι ιδιοκτήτης αυτοκινήτου, πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να επισκεφθεί τη Σαλαμίνα;

Αν θεωρήσουμε ότι υπάρχει κοινωνική πολιτική, ποιό είναι το κοινωνικό πρόσωπο και πως αυτό χρησιμοποιείται και παρουσιάζεται;  

 Ευελπιστούμε πως η οικονομική κρίση θα αποτελέσει μια αχτίδα φωτός για αναγέννηση & βελτίωση κάποιων θεσμών, υπηρεσιών και πραγμάτων.