Η
ωραία Σαλαμίνα!
Πεύκα (ότι έχει απομείνει και ότι
μπορεί να προστατευθεί έστω και πρόχειρα ως ο μεγαλύτερος πνεύμονας οξυγόνου της
Αττικής) περιτριγυρισμένα από το μπλε της θάλασσας σε απόσταση αναπνοής από τον
όμορφο Πειραιά, την ιστορική Ελευσίνα & Μέγαρα.
Το μεγαλύτερο νησί του
Αργοσαρωνικού προσφέρει απλόχερα καλές στιγμές & δραστηριότητες, για αυτούς
που θέλουν να δουν μια θετική πλευρά του νησιού, για αυτούς που αναζητούν κάτι
διαφορετικό από την απλή τσιμεντένια καθημερινότητα της Κυριακής…
Η σύγχρονη Ελλάδα δεν θυμίζει σε
πολλά σημεία την απλότητα, την αξιοπρέπεια, την ειλικρίνεια, τον σεβασμό &
τη χαρά των παλαιών ανθρώπων. Είναι όμως γενικό το φαινόμενο, οι νέες γενιές να
ψάχνουν το διαφορετικό, το ξενόφερτο άλλες ολοκληρωτικά διαφορετικές
δραστηριότητες.
Σαλαμίνα.
Το όμορφο σύντομο «Ταξίδη» με το ferry boat δημιουργεί ξενοιασιά
& «ανασκαφή» παιδικών εμπειριών. Λίγα λεπτά φτάνουν για να ταξιδέψει ο νους
κάπου διαφορετικά. Λίγα λεπτά φτάνουν για να δει ο επισκέπτης με διαφορετικό
μάτι, διαφορετική οπτική γωνία τον τόπο, τη θάλασσα. Γλάροι και αλμύρα.
Ουζάκι πάνω στη θάλασσα, μεζέδες και τοπικό κρασί, αλμυρίκια
και μπλε ορίζοντας, είναι εμπειρίες που δεν βρίσκονται σχεδόν πουθενά.
Κοσμοπολίτικες περιοχές με ποτά και δυνατή μουσική. Αυτές είναι οι αντιθέσεις της
Σαλαμίνας.
Από τη μια πλευρά αντικρίζεις τη Πάρνηθα, τον Πειραιά, τον Υμηττό, και από την άλλη τη Πελοπόννησο, την Αίγινα… Εναλλαγή τοπίων, από τα πεύκα & τα αλμυρίκια πάνω στο κύμα, στη σκιά των πεύκων εντός του δάσους.
Ανατολικά: Γλυφάδα, Πειραιάς…
Βόρεια: Πέραμα, Ελευσίνα, Μ. Πεύκο, Πάχη…
Δυτικά: Μέγαρα…
Νότια: Πελοπόννησος, Αίγινα…
Από τη μια πλευρά αντικρίζεις τη Πάρνηθα, τον Πειραιά, τον Υμηττό, και από την άλλη τη Πελοπόννησο, την Αίγινα… Εναλλαγή τοπίων, από τα πεύκα & τα αλμυρίκια πάνω στο κύμα, στη σκιά των πεύκων εντός του δάσους.
Ανατολικά: Γλυφάδα, Πειραιάς…
Βόρεια: Πέραμα, Ελευσίνα, Μ. Πεύκο, Πάχη…
Δυτικά: Μέγαρα…
Νότια: Πελοπόννησος, Αίγινα…
Ο πρωινός καφές με τη θαλασσινή αύρα, τα γρήγορα μερακλίδικα
μεζεδάκια στην αγορά της Κούλουρης, η σαλάτα εποχής, το κρασί, οι θαλασσινοί μεζέδες,
ο θερινός κινηματογράφος (σινέ Σελήνη), είναι όλα το «χωράφι» της Σαλαμίνας.
Μπορεί η πρώτη αναγνωριστική εντύπωση να μην είναι η
καλύτερη, αλλά αξίζει ο «καλεσμένος» να επισκεφθεί κάποια βασικά σημεία όπως παρακάτω:
-Το αρχαιολογικό μουσείο Σαλαμίνας
-Το σπήλαιο του Ευριπίδη (αλήθεια πόσοι το γνωρίζουν;)
-Τις αρχαιολογικές ανασκαφές & περιοχές της Σαλαμίνας
- Το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου των Λεμονίων
- Το μοναστήρι Φανερωμένης
- Tο Μουσείο Λαογραφίας και Τέχνης της Σαλαμίνας
-Τύμβο Σαλαμινομάχων
Κρίμα που δεν μπορεί να επεκταθεί περισσότερο ο τύμβος των Σαλαμινομάχων και το αρχαίο λιμάνι.
-Το σπήλαιο του Ευριπίδη (αλήθεια πόσοι το γνωρίζουν;)
-Τις αρχαιολογικές ανασκαφές & περιοχές της Σαλαμίνας
- Το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου των Λεμονίων
- Το μοναστήρι Φανερωμένης
- Tο Μουσείο Λαογραφίας και Τέχνης της Σαλαμίνας
-Τύμβο Σαλαμινομάχων
Κρίμα που δεν μπορεί να επεκταθεί περισσότερο ο τύμβος των Σαλαμινομάχων και το αρχαίο λιμάνι.
Υπάρχουν ομορφιές. Αλλά είναι αποκλειστικό προνόμιο των
θετικών/αισιόδοξων ανθρώπων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου